[ابریشم]

منتظر در منظر آن ياركيست ؟
منتظر بايد به راهمنتظر
بگذرداز هستي و از جان و سر
گر بيايد آن امام باوفا
در همين تهران ماپرسد ز ما
كو نشان شيعگي شهرتان
تانمايم من دعايي بهرتان
خويش را در محلكهانداختيد
كهامام خويش را نشناختيذ
گوييا درس جديدي خواندهايد
غافل از رسم مريدانمانده ايد
زود آدم هاي دنياييشديد
باگناه خود پزيرايي شديد
رفت از ياد شما آنروزها
گريه هاو ناله هاوسوزها
دوري از راه سعادت ميكنيد
غفلتاز شوق شهادت مي كنيد
يك نفر بي جرم و بيتقصير نيست
اين كدورت ها كه بيتاًثير نيست
عفت و شرم وحيا ، ايمانچه شد ؟
غيرت ناموسي مردانچه شد ؟
نان شبه لقمه ي مردمشده
چادر زن هاي شيعهگم شده
كو حجاب فاطميه بانوان؟
كو مرام خالص نسلجوان؟
نيست از حجرم دلي غرقملال
بسكه كرديد هرحرامي را حلال
نيست يكخانه نجيب و بي گناه
تا شبي آنجا بگيرممن پناه
من امامم سر پناه منكجاست؟
هياًتي ها جايگاهمن كجاست ؟
واي در هياًت اگر غفلتكني
از زنا بدتر استاگر غيبت كني
عمرتان صرف سخن چينيشده
درلباس دين بر بيديني شده
من چراغ و ريسه ميخواهم چه كار
شيعه مي خواهم كهباشد پاي كار
شيعه خالص به دنبال مناست
دائمافكرمن و آل من است
منتظر باشيد تاآيم زراه
بي پناهان را دهمآخر پناه
من دعا گوي شما هستمولي
از شما خواهم گدايياز علي (ع)
راه جرم مرتضي راه مناست
هركه در اين راهباشد ايمن است