پیشی ٭تقدیم به آقایان روکو و فابیو!
سهم ِ من از همه دنیا یه دونه پیشی ی ِ نازه!
یه پیشی که خیلی وقتِ با بد‌ُ خوبم می سازه!
وقتی حوصله ندارم، اون آتیش نمی سوزوونه!
وقتِ تنهایی غصه همیشه پیشم می مونه!
حرفای من ُ‌می فهمه، بهتر از همه رفیقام!
دنبال ِ دمش می ذاره، وقتی می بینه که تنهام!
پیشی خیلی بازیگوشه، شیطونیش تموم نمی شه!
به کارای خنده دارش، سر ِ من گرمه همیشه!
پیشی جون! تو بهترین رفیق ِ دنیایی برام!
تو که باشی من از این آدما هیچّی نمی خوام!
خیره می مونه به چشمام، با دو تا چشم ِ قشنگش!
چشمای شبیه ِ تیله ش، چشمای زیتونی رنگش!
پیش ِ صندلیم می شینه، سرش ُ رو پام می ذاره!
انگاری می خواد بدونم که چه قدر هوام ُ داره!
دنبال ِ موش ِ خیالیش، توی کوچه مون می گرده!
گاهی چند روز می ره اما باز دوباره برمی گرده!
پیشی خیلی مهربونه، با سگا دعوا نداره!
مث ِ دوستام بی وفا نیست، من ُ تنها نمی ذاره!
پیشی جون! تو بهترین رفیق ِ دنیایی برام!
تو که باشی من از این آدما هیچّی نمی خوام!●
|