[ابریشم]

یامهدی.......

گرچه خسته ام،گرچه دل شکسته ام ولی بازهم گشوده ام دری به روی انتظارتابگویمت،هنوزهم به آن صدای آشناامید بسته ام!
ای تو صاحب زمان،ای تو صاحب زمین!
دل جدازیاد تو آشیانه ای خراب وبی صفاست،یادسبزوروح بخش تو یادلطف بی نهایت خداست.کوچه باغ سینه ام،ای گل محمدی به عطرنامت آشناست،آنکه در پی تونیست کیست؟!آنکه بی بهانه تو زنده است ،کجاست؟!
ای کرامت وجود!
بادغربتی که می وزدبه کوچه های های بی تو،بوی مرگ می دهد،بوی خستگی ،بوی فرسودگی!
کوچه هادرانتظار یک نسیم روح بخش،یک پیام آشنا ودلنواز سینه را گشوده اند،کوچه های ما همیشه عاشق توبودند.
ای کبوتردلم هوایی محبتت!
سینه ام،آشنای نعمت غم است،گرهزارکوه غم رسد،هنوز هم کم است.ازدرون سینه ام
ناله های مرغ خسته ای به گوش می رسد.بال های زخمی ام نیازمند مرحم است.
ای بهانه ای برای زیستن!
اشتیاق همچون سبزه بهاره هر طرف دمیده است،جمکران جلوه ای از انتظاروعشق ماست.
ای بهار جاودان،ای بهارآخرین،مادر انتظار مقدم تواییم،ای امیدآخرین!
ای عزیز دل!
ای پناه شیعیان،ای فروغ جاودان،سایه بلندتوویادتوازسر وصدای عاشقان بی قرار،کم مباد!!