[Setare]

ماه های نوامبر و دسامبر که می رسد خیلی ها دلشان می خواهد بروند پارک ملی کریسمس، جایی نه خیلی دور از استرالیا در سرزمین جنگل های بارانی. این اشتیاق بیخود نیست. دیدن میلیون ها میلیون خرچنگ قرمز که توی یک مسیر 5 کیلومتری مهاجرت، روی هم تلمبار می شوند و همچنان می روند، باید بیرزد به طی طریق. خرچنگ ها از خانه های امنشان در لابه لای زمین جنگل های بارانی جزیره کریسمس به کناره های اقیانوس می روند تا تخم بریزند. آن ها 5 کیلومتر راه می روند که اگر ابعاد و سرعت این جانوران را در نظر بگیرید انگار که شما هزاران کیلومتر را پیاده رفته باشید. نکته جالب اما این جاست که این خرچنگ های زرنگ ماه دسامبر و نوامبر همان هایی هستند که در 10 ماه دیگر سال از شدت تنبلی و انفعال تنها در اوایل صبح خودشان را حرکت می دهند آن هم برای غذا. خرچنگ ها این جا احساس امنیت می کنند، دلیل آن هم واضح است، حضور انسان در این جزیره کمرنگ است، آن ها هم که حضور دارند یا به عنوان گردشگر حضور پیدا می کنند آزاری برای خرچنگ ها ندارند و سدی برای این مهاجرت سالانه نیستند.