[Omid7]

نا هماهنگی در خط دفاع و نداشتن هافبک بازی‌ساز

تیم قطبی هیچ کسی را جذب نمی‌کند!

سیمای بازیکنان چین نشان می‌داد آن ها از تجربه کافی در عرصه بین‌المللی برخوردار نیستند درحالی که قطبی همه پتانسیل فوتبال ایران را برای غلبه بر تیم چین به صف کرده بود که این مجموعه همچون روز‌های قبل که با تفکرات قطبی وارد بازی‌های دوستانه و رسمی شدند نتوانست انتظارات را بر آورده کنند.

شبکه ایران- برتری تیم ملی مقابل چین کافی بود تا افشین قطبی باردیگر با مصاحبه خود همه را شگفت زده کند.او به مجرد آنکه از بازی فارغ شد و به سالن کنفرانس مطبوعاتی آمد وعده حضور در فینال جام ملت‌ها را داد.

وعده‌ای که شنیدنش از زبان افشین قطبی چندان دور از ذهن نبود.او پیش از نیز بارها و بارها از قهرمانی در جام ملت‌ها حرف زده بود.قبل‌تر از آن هم قطبی وقتی پس از دایی سرمربی تیم ملی شد وعده صعود به جام جهانی داد که این وعده هرگز عملی نشد.

افشین را همواره با این گونه واکنش‌ها دیدیم؛واکنش‌هایی که ناشی از عدم شناخت کافی نسبت به توانایی‌های تیم فعلی است و اندکی هم بزرگ‌نمایی برای بزرگ جلوه دادن خود!افشین قطبی پس از آنکه تیمش توانست چین را شکست بدهد وعده داد و یا به تعبیر بهتر آرزو کرد تیمش همراه با تیم ملی چین به فینال جام ملت‌های آسیا صعود کند.

البته اینکه افشین آرزو می‌کند و دوست دارد به امیال خود دست یابد و آن را به زبان می‌آورد به خودی خود بد نیست اما آیا تیم قطبی با نمایشی که در برابر تیم ملی چین دیدیم می‌تواند به فینال جام ملت‌های آسیا صعود کند؟

پاسخ این سوال را می‌توان از لابه لای بازی تیم ایران دریافت.تیم قطبی همچنان در ناحیه قلب دفاع ضعف‌های بسیاری دارد؛جایی که سید جلال حسینی و هادی عقیلی سال‌ها است به مردان همیشه حاضر قلب دفاع تیم ملی کشورمان بدل شده‌اند و عملکردشان خوب یا بد تاثیری در بازی کردن‌شان ندارد.

در بازی با چین این دو را بار دیگر در قامت مدافعانی پر اشتباه و ناهماهنگ دیدیم.اما ضعفی که تازه در تیم قطبی بروز کرده است که این می‌تواند در جام ملت‌های آسیا هم مشکل آفرین باشد به جناح راست دفاع تیم ایران جایی که خسرو حیدری حضور دارد مربوط می‌شود.آیا افشین قطبی به دقت نمایش این بازیکن را در نیمه دوم بازی با تیم چین تماشا کرده است؟دفاع ایران در این جناح به روی حملات چین چند بار شکاف خورد و از هم گسست ؟

نا هماهنگی‌ها تا آن جا پیش رفت که اواخر بازی هادی عقیلی به خاطر همین نا هماهنگی‌ها با خسرو حیدری به جر و بحث پرداخت که این صحنه یاد آور روزی بود که رحمان رضایی و بداوی به واسطه همین ناهماهنگی‌ها با یکدیگر به درگیری پرداختند.البته جای شکرش باقی بود که این بار تیم ایران در یک بازی تدارکاتی مقابل حریفان آسیایی خود قرار می گرفت.

به دفاع راست و نا هماهنگی‌هایش اشاره کردیم و می‌باید به نقص‌های مانده برجای تیم کشورمان در میانه میدان هم اشاره‌ای داشته باشیم.آیا افشین قطبی از نمایش مردان خط میانی‌اش راضی است؟کدام بازیکن نقش محوری را برای تیم قطبی ایفا می‌کند؟همه توپ‌ها به کدام بازیکن ختم می‎شود؟پاسور تیم ایران چه کسی است؟شاید بزرگترین ضعف تیم ایران در برهه کنونی نداشتن یک مهاجم گل زن نباشد!

بیش از آنکه ضعف تیم ملی در داشتن یک مهاجم گلزن به چشم بیاید نبود بازیکنی که بتواند برای مهاجمان موقعیت سازی کند در تیم قطبی به چشم می‌آید.شاید قطبی در این راه چشم به بازیسازی جوادنکونام و آندرانیک تیموریان دوخته باشد که باید گفت این دو هیچ گاه نمی‌توانند برای تیم ایران در مرکز میدان بازیکنانی طراح باشند و قطبی باید دنبال گزینه‌های دیگری باشد که بتوانند به مغز متفکر تیم تبدیل بشود.

شاید اگر جباری در آمادگی قرار داشته باشد بتواند این نیاز را بر آورده کند چرا که او در ذات بازیکنی است طراح و دارای قابلیت‌های بسیار در بازیسازی.البته همان گونه که گفتیم اگر در آمادگی کامل قرار داشته باشد.پیش کشیدن این ادعا مقابل چشم رسانه‌ها که تیم ایران می‌تواند با این اشکالات فنی به فینال جام ملت‌ها برود عین نادیده گرفتن شعور عمومی است.

شاید افشین قطبی از برتری مقابل چین چنان خوشحال شده باشد که اشکال‌های تیمش را از یاد ببرد اما نمی‌توان نمایش نه چندان امیدوار کننده تیم قطبی در برابر تیم چین به لحاظ شکل بازی و نه نتیجه گیری را مشاهده کرد و از این اشکال‌ها حرفی نزد.

چین با تیمی جوان و بازیکنانی گمنام در بربر تیم ملی ایران قرار گرفته بود.سیمای بازیکنان چین نشان می‌داد آن ها از تجربه کافی در عرصه بین‌المللی برخوردار نیستند درحالی که قطبی همه پتانسیل فوتبال ایران را برای غلبه بر تیم چین به صف کرده بود که این مجموعه همچون روز‌های قبل که با تفکرات قطبی وارد بازی‌های دوستانه و رسمی شدند نتوانست انتظارات را بر آورده کنند.

شایدهم دلیل این ناامیدی همان نظریه کهنه باشد که می گوید:"این تیم هیچ کشش و جاذبه‌ای برای بینندگان خود ایجاد نمی‌کند!"

البته پرداختن به ضعف‌های تیم ایران باعث نمی‌شود که برای مثال درخشش بازیکنی که برای اولین بار پیراهن تیم ملی کشورمان راتن کرد و چهره شد را از یاد ببریم.شاید تنها نقطه امید تیم ملی محمد غلامی بود که در خط آتش تیم ایران درخشان و امیدوار کننده ظاهر شد اما آیا درخشش این جوان جویای نام هم توانست آن جاذبه دلخواه را ایجاد کند؟


منبع:شبكه ايران