[Setare]

با مردی كه در حال عبور بود برخورد کردم؛
- اووه !! معذرت میخوام... - من هم معذرت میخوام، دقت نکردم ...
ما خیلی مؤدب بودیم ، من و این غریبه، خداحافظی كردیم و به راهمان ادامه دادیم.
اما در خانه با آنهایی كه دوستشان داریم چطور رفتار می كنیم؟
كمی بعد ازآنروز، در حال پختن شام بودم. دخترم خیلی آرام كنارم ایستاد همینكه برگشتم به اوخوردم وتقریبا" انداختمش با اخم گفتم: ”اه !! ازسرراه برو كنار“. قلب کوچکش شکست و رفت! نفهمیدم كه چقدر تند حرف زدم! وقتی توی رختخوابم بیدار بودم صدای آرام خدا در درونم گفت: وقتی با یك غریبه برخورد میكنی، آداب معمول را رعایت میكنی، اما با بچه ای كه دوستش داری بد رفتار میكنی، به آشپزخانه رفتم. نزدیك در، چند گل بود كه او برایم آورده بود. گلهایی که خودش آنها را چیده. صورتی و زرد و آبی؛ آرام ایستاده بود تا غافلگیرم كنه، اشكهایی كه چشمهای كوچیكشو پر كرده بود ندیدم، در این لحظه احساس حقارت كردم، اشكهایم سرازیر شدند.
آرام رفتم و كنار تختش زانو زدم، بیدار شو كوچولو ، بیدار شو. اینا رو برای من چیدی؟
گفتم دخترم واقعاً متاسفم از رفتاری كه امروز داشتم؛ نمیبایست اون طور سرت داد بکشم؛
گفت :اشکالی نداره من به هر حال دوستت دارم مامان! من هم دوستت دارم دخترم! و گلها رو هم دوست دارم، مخصوصا آبیه رو!
گفت : اونا رو كنار درخت پیدا کردم ورشون داشتم چون مثل تو خوشگلن! میدونستم دوستشون داری ، مخصوصا آبیه رو!
___________آیا میدانید كه اگر فردا بمیرید شركتی كه در آن كار میكنید به آسانی در ظرف مدت بسیار کوتاهی برای شما جانشینی می آورد؟
اما خانواده ای كه به جا میگذارید تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد كرد!

و به این فكر كنید كه ما خود را وقف كارمیكنیم و نه خانواده مان !
چه سرمایه گذاری ناعاقلانه ای !!
اینطور فكر نمیكنید؟!!
به راستی كلمه
“خانواده“ یعنی چه ؟؟