[زکریا فتاحی]

نان، عشق و رویا - Pane, Amore, E Fantasia

سال تولید : ۱۹۵۳
کشور تولیدکننده : ایتالیا
محصول : ویلیام جیردلر
کارگردان : لوئیجی کومنچینی، برمبنای داستانی نوشته اتووه مارگادونا.
فیلمنامه‌نویس : لوئیجی کومنچینی، برمبنای داستانی نوشته اتووه مارگادونا.
فیلمبردار : آرتورو گالئا
آهنگساز(موسیقی متن) : الساندرو چیکونینی
هنرپیشگان : جینا لولوبریجیدا، ویتوریو دسیکا، ماریزا مرلینی و روبرتو ریشو.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۰ دقیقه.


داستان دو ماجرای عشق و نامزدی، که رابطه‌ها و شباهت‌های میان‌شان به‌پایان خوش دوگانه‌ای می‌انجامد. "مارشال" (دسیکا) جویای عشق "آنارلا" (مرلینی) قابله‌ای زیبا است که سفرهای ماهانه‌اش به رم و نداشتن تعلقات خانوادگی، باعث شده مردم شهر سالینا پشت سرش حرف بزنند. "مارشال" برای گرم گرفتن با "آنارلا"، پیشنهاد ازدواج می‌دهد. در سوی دیگر سربازی جوان و زیردست "مارشال" به‌نام "جوزپه استلوتی" (ریسو) در پی ازدواج با فقیرترین و زیباترین دختر شهر "سالینا" (لولوبریجیدا) است. سربازان از مهرورزی با زنان شهر منع شده‌اند ولی "استلونی" سرانجام محبتش را به دختر اعتراف می‌کند. او وظیفه خود می‌بیند ماوقع را به "مارشال" گزارش دهد، ولی فرمانده از شنیدن حرف‌های او تا پس از فستیوال سان آنتونیو امتناع می‌‌کند ـ یعنی زمانی که نامزدی "استلوتی" اعلام شده و مراسم شادمانه‌ای به راه افتاده است...
٭ این فیلم کومنچینی آغازگر موج جدیدی از رآلیسم خوش‌بینانه در سینمای ایتالیا بود که می‌کوشید کمدی را وارد زیبائی‌شناسی نئورآلیستی خوش‌بینانه در سینمای ایتالیا کند و سینمائی عامه‌پسند و مفرح‌تر بیافریند. نان، عشق و رویا با کنایه‌هائی به اوضاع نابه‌سامان اجتماعی و محدودیت‌های مهرورزی در محیطی وابسته به عرف و قید و بندهایش، موفقیت خود را برای ترکیب کمدی کلاسیک انتقاد اجتماعی اشاره می‌کند. البته رآلیسم فیلم، نهایتاً به واسطه سانسور وقت و استفاده ناخواسته از دسیکا در نقش "مارشال" تحت‌الشعاع احساساتی‌گری قرار گرفت. فیلم پر از شوخی‌های جذاب است و سهم مؤثری در شناساندن جاذبه ستاره‌اش، لولوبریجیدا، به جهانیان دارد.