[زکریا فتاحی]

پالمتو - palmetto

سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : آلمان و آمریکا
محصول : ماتیاس وندلانت
کارگردان : فولکر شلوندورف
فیلمنامه‌نویس : ا. ماکس فرای، بر مبنای رمانی نوشتهٔ جیمز هادلی چیس
فیلمبردار : توماس کلوس
آهنگساز(موسیقی متن) : کلاوس دولدینگر
هنرپیشگان : وودی هارلسن، الیزابت شو، جینا گرشن، رولف هوپه، مایکل راپاپورت، تام رایت و کلوئه سوینیی
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه


̎هاری باربر̎ (هارلسن)، خبرنگار، پس از یافتن شواهد جدیدی که نشان می‌دهد برایش پاپوش دوخته بوده‌اند، پس از دو سال از زندان آزاد می‌شود. ابتدا تصمیم دارد از پالمتو خارج شود ولی برخوردش با ̎نینا̎ (گرشن)، محبوبهٔ سابقش، که مجسمه‌ساز موفقی است و واقعاً دوستش دارد، او را از این‌کار منصرف می‌کند. اما از طرف دیگر، متأسفانه، با ̎ری مالرو̎ (شو)، زنی آشوب‌گر و موذی ـ که همسر یک میلیونر در حال مرگ است ـ آشنا می‌شود؛ ̎ری̎ برای ربودن ساختگی دختر خوانده‌اش، ̎اودت̎ (سوینیی)، به او پیشنهاد دریافت دستمزدی پنجاه هزار دلاری می‌دهد. ̎هاری̎ که تصور می‌کند پنجاه هزار دلار می‌تواند مقداری از آن دو سال از دست رفته را جبران کند و ضمناً جذابیت ̎ری̎ کورش کرده، این پیشنهاد را می‌پذیرد. از طرف دیگر، نیز با پذیرفتن پیشنهاد دادستانی، مبنی بر عهده گرفتن عنوان ̎روابط عمومی̎ این پرونده، کار را برای خودش دشوارتر می‌کند...
● نئو نو آری آمریکائی که توسط یک آلمانی بیگانه با مقوله، کارگردانی و برمبنای رمانی از یک انگلیسی (چیس) نگاشته شده باشد، از همان آغاز چیز جالبی به‌نظر نمی‌رسد. پس از تماشای فیلم نیز می‌توان گفت که این گمان به خطا نرفته است. شو در نقش آشوب‌گری خود، کاریکاتورگونه است و هارلسن در نقش خبرنگاری مثلاً باهوش که دائماً در توطئه‌های مختلف رودست می‌خورد، آشکار و احتمالاً عامدانه، خنده‌آور جلوه می‌کند.