[مهبا]

من از این فاصله ها دلگیرم ، بی تو چه غریبانه شبی می میرم

سالیست که می خواهم از این جا بروم ،ولی انگار با قلب زمین زنجیرم

مثل این است که من با همه ی هق هق خود،روی سجاده احساس تو جان می گیرم

ساعت گریه و غم هیچ نمی خوابد و من در الفبای زمان خسته این تقدیرم