[ابریشم]

دستمال کاغذی و اشک

دستمال کاغذی و اشک

دستمال كاغذی به اشك گفت:
قطره قطرهات طلاست

یك كم از طلای خود حراج میكنی؟
عاشقم

با من ازدواج میكنی؟

اشك گفت:
ازدواج اشك و دستمالِ كاغذی!
تو چقدر سادهای

خوش خیال كاغذی!

توی ازدواج ما
تو مچاله میشوی
چرك میشوی و تكهای زباله میشوی

پس برو و بیخیال باش

عاشقی كجاست!
تو فقط
دستمال باش!

دستمال كاغذی، دلش شكست
گوشهای كنار جعبهاش نشست
گریه كرد و گریه كرد و گریه كرد

در تن سفید و نازكش دوید

خونِ درد

آخرش، دستمال كاغذی مچاله شد
مثل تكهای زباله شد
او ولی شبیه دیگران نشد

چرك و زشت مثل این و آن نشد

رفت اگرچه توی سطل آشغال
پاك بود و عاشق و زلال

او
با تمام دستمالهای كاغذی
فرق داشت

چون كه در میان قلب خود

دانههای اشك كاشت