گورهای بی نشان
در برابر چشم های آسمان
ابر را
در برابر چشم های ابر
باد را
در برابر چشم های باد
باران را
در برابر چشم های باران
خاک را
دزدیدند،
و سرانجام در برابر همه ی چشم ها
دو چشم ِ زنده را زنده به گور کردند
چشم هایی که دزد ها را دیده بود
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان آرام
خوشه ی ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
|