[ابریشم]

بار پروردگارم...
روزگاری برایم بی تو معنا ندارد...
نمیدانم این کفر است یا ناامیدی؟؟؟!!
اما خوب میدانم اگر تو وترس از فراق تو نبود تا به امروز هزار بار دنیا را
با تمام آدمکهایش بدرود گفته بودم و مرگ و تمام وحشتش را به آغوش میکشدم...
آه...
خدای من...
چقدر با تو بودن زیباست...
نمیدانم چند روز است که زمان برایم نمیگذرد و هر لحظه ام گویی هزار سال طول میکشد...
روزگار خوب بازیمان داد و داد و بیدادمان را خوب به آسمانها برد...
مهربان خدای من...
عزیز من ، میخواستی توانم را ببینی؟؟!!
آرامم را گرفتی و میخواستی صبرم را بسنجی؟؟!!!
تمام مدت امتحانت چشمم به آسمانت بود و دلم بیقرار دیدارت
میدانستم نگاهم میکنی و نظاره گر جوابم هستی...
همین آرامم میکرد...
در اوج بیقراری و غم بود که یاد زینبت افتادم عزیز مصر وجودم...
به یاد مارایت الا جمیلایش بودم که تمام غصه هایم را آنی از یاد بردم...
نمیدانم....
همه امیدم را به اراده ی تو پایبند کرده ام و دلم را با نگاه تو آرام....
کمکم کن ....
مهربان خدایم...
کمکم کن...
راه و بیراه روزگار برایم تنگ شده است و آسمانت برایم بی رنگ...
نگارین من...
روزگارم را به تو میسپارم...
دردم را تو خود داده ای
چشمم به درمان توست...
پناهم ببخش محبوب من...