11-05-2010
|
 |
کاربر فعال   |
|
تاریخ عضویت: Sep 2009
محل سکونت: تهران
نوشته ها: 7,323
سپاسها: : 9
155 سپاس در 150 نوشته ایشان در یکماه اخیر
|
|
..: آويشن �? �?:..
تيموس - نام علمي آويشن – به احتمال زياد از واژه‌اي يوناني به معناي جرات و يا عبارتي كه مفهوم آن پاكيزگي و يا ضدعفوني كردن است، ريشه گرفته است. در عصر شواليه‌گري و سلحشوري بر روي جامه‌ي شواليه‌هاي تصوير آويشن گلدوزي مي‌كرده‌اند، تا در هنگام مسابقات سواري با نيزه به آنها جرات و شهامت ببخشد. دسته‌هايي از آويشن را براي پاكيزگي هواي داخل ساختمان مي‌سوزانده‌اند و تصور مي‌كردند كه به اين ترتيب از بيماري طاعون محفوظ مي‌‌مانند. از اين گياه در مراسم تدفين نيز استفاده مي‌شده است. روزگاري در ولز، آويشن را در قبرستان در كنار گورها مي‌كاشتند و در مراسم تشييع جنازه، اعضاي يك انجمن نيكوكاري در انگلستان. دسته‌هاي آويشن را با خود حمل مي‌كردند د
بر اساس داستاني قديمي و غير قابل باور، كاشتن بستري از آويشن در باغچه‌ي منزل، راه پري‌ها و جن‌ها را به خانه باز مي‌كرده است و اعضاي خانواده مي‌توانستند با چشم خود آنها را ببينند. روغن آويشن كه تيمول ناميده مي‌شود، يك عامل قوي ضد ميكروبي است و به همين سبب، گياه آويشن به عنوان يك گياه ضدعفوني كننده شناخته شده است. چاي آويشن داروي سنتي دردهاي معده و روده مي‌باشد. روغن اين گياه را روزگاري براي دفع انگل‌هاي روده، بخصوص كرم قلابدار، تجويز مي‌كرده‌اند. آويشن همچنين يك داروي ضد گرفتگي عضلات مي‌باشد و از آن براي درمان سوزش گلو، سرفه‌هاي سخت و التهاب نايژه استفاده مي‌شود. محلول شستشوي دهان حاوي آويشن در درمان عفونت لثه مؤثر است. در طول جنگ جهاني اول، روغن آويشن را به عنوان يك ماده‌ي ضد ميكروب، روي پوست مي‌ماليدند د
آويشن به دليل طعم تند و خاصيت ضد ميكروبي‌اش، در تهيه سوسيس و خوراك‌هاي گوشتي مصرف مي‌شود. در كشورهاي فرانسه و يونان و برخي ديگر از كشورها، از اين گياه در تهيه و طبخ غذا استفاده‌هاي فراواني مي‌شود د
: زيستگاه طبيعي
آويشن، گياه بومي غرب حوزه‌ي مديترانه و جنوب استراليا مي‌باشد كه كشت آن در ساير نقاط دنيا نيز متداول شده است. آويشن در زمين‌هاي سخت و صخره‌اي و جايي كه خوب زهكشي شده است، سبز مي‌شود د
: مشخصات ظاهري
آويشن، گياهي چند ساله است، ولي در آب و هواي سرد تنها يك سال دوام مي‌آورد. به صورت بته است و شاخه‌هاي متعدد دارد. ساقه‌هاي اصلي گياه، خشك و چوبي هستند و طول آنها به 10 تا 30 سانتي‌متر مي‌رسد. برگ‌هاي آويشن كوچك و باريك و به شكل بيضي تا خنجري هستند و بسيار معطر مي‌باشند. برگ‌ها به رنك سبز مايل به خاكستري هستند و پشت برگ‌ها نرم مي‌باشد. از اوايل تا اواسط تابستان حلقه‌هاي گل استوانه‌اي شكل دو لبه‌اي، به رنگ‌هاي بنفش و صورتي، به صورت خوشه در نوك شاخه‌ها، ظاهر مي‌شوند. گياه آويشن در انواع مختلف از جمله آويشن برگ باريك، برگ پهن، خال خال و بالاخره آويشن ليمويي يافت مي‌شود د
|
|
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید
|
|