دوری از تو برای من عادت نیست
شاید این رسم زمانه ست ، کسی با من نیست
دائم از فکر تو و فاصله ها لبریزم
درد و غمم ای کاش بدانی ، کم نیست
روح تو ، قلب من و این نفس مانده به جا
گویی از بدو تولد بشری بی غم نیست
دائم از حس تو و گردش این ثانیه ها می گویم
که در این ابر گرفته خبر از باران نیست...