ای وطــن ، ای مـــادر تاریــخ ســـــاز ای مــرا بـر خـــاک تـــو روی نیــــاز
ای کویــــر تـــو بهشـت جــــــان مــن عشـــق جــــاویدان من ایـــران من
ای ز تــو هستی گرفته ریشـــــه ام نیست جــز اندیشه ات اندیشــه ام
آرشــی داری بـــه تیـــــر انــــداختن دست بهرامــی بـه شیــر انــداختن
کـــاوه ی آهنگــــری ضحـــاک کـش پتـک دشمـن افکنــی نـا پــاک کش
رخشــی و رستم بر او پـا در رکـــاب تــا نبیند دشمنت هرگــز به خـــواب
مـــرزداران دلیــــرت جـــان به کــــف سر فــرازان سپــاهت صف بــه صف
ای وطـــن ،ای مـــادر ایــــران مـــــن مـــــادر اجــــداد و فــرزنــــدان مــــن
خــانه ی مـن بانه ی من توس مــــن هــر وجــب از خــاک تو نامــوس مــن
ای دریـــغ از تـــو که ویــران بینمـــت بیشــــه را خالــی ز شیــران بینمـت
خـــاک تو گـر نیست جـان من مبــاد زنــــده در این بـوم و بر یک تـن مبــاد
وطــــن یعنـــی پــدر،مادر ، نیاکـــان بــه خون و خـاک بستن عهد و پیمان
وطـــن یعنـــی هـویت، اصل، ریشـه ســـر آغـــاز و سر انجـــام و همیشه
ستیــغ و صخـــره و دریــا و هامـــون ارس ، زاینــــده رود ، ارونـــد ، کـارون
وطن یعنی دو دست از جان کشیدن بـه تنگستــــان و دشتستــان رسیدن
زمیـن شستن ز استبــداد و از کیـن ـه خــون گــــرم در گرمابـــه ی فیـــن
وطــن یعنــی اذان عشـــق گفتــــن وطـــن یعنــی غبــــار از عشق رفتــن
وطــن یعنــی هـدف یعنی شهـامت وطـــن یعنـــی شـرف یعنـی شهـادت
وطــن یعنــی گذشتــه، حـال، فـردا تمــــام سهــــم یـک ملـــــت ز دنیــــا
وطــن یعنــی رهایی ز آتـش و خـون خـــروش کــــاوه و خشــم فـریــدون
وطــن یعنــی زبــان حـــال سیمــرغ حـدیـــث جــان زال و بـــال سیمــرغ