[ساقي]

گفته بودم چوبیایی غم دل باتو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

گربیایی دهمت جان،ور نیایی کشدم غم
من که بایست بمیرم چه بیایی،چه نیایی