[neoba]

دلم رمیده شد و غافلم نم درویش
که آن شکاری سرگشته را چه آمد پیش



ایمان همچونکودک یکساله ای استکه وقتی شما او را به هوا می اندازید
میخندد
چون میداند که شما او را خواهید گرفت.