نرگس مست خوشت، گر چه چو من بیمار است
ای خوشا نرگس مست تو که خوابی دارد
رسن زلف تو در رشته جان من و شمع
هر یک از آتش رخسار تو، تابی دارد
سلمان ساوجی
حافظ در غزلی با مطلع:
آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد …
به استقبال این غزل رفته و در مقطع غزل مصرعی از این غزل را به عینه می‌آورد:
کی کند سوی دل خسته حافظ نظری
چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد
...
گ