[ابریشم]

بستن راه های خروجی عشق

عشق مایه ی حیات و نیرومندترین نیرو در زندگی است که به نوعی در تمامی موجودات هستی وجود دارد.در عین حالی که عشق اختیاری نیست اما مفهمی عام دارد که شامل عشق به وطن، عشق پدر و مادر به فرزند، عشق به همسر و غیره می شود. وجه اشتراک تمام عشق ها این است که خوشبختی عاشق با خوشبختی محبوب گره می خورد. هر وقت خوشبختی ما تحت تاثیر خوشبختی دیگری قرار بگیرد و یا هر اتفاق خوب و بدی که برای دیگری پیش بیاید تا حدی ما را هم تحت تاثیر قرار هد باید دانست که بین ما و «او» عشق وجود دارد. عشق درونی ترین نیروی برانگیزاننده است که ریشه ی الهی و معنوی دارد.
ملاصدرا معتقد است عشق امری اتفاقی، کمیاب، گزاف و مصنوعی نیست بلکه امری راسخ ، شایع و رایج است، پس عشق از سوی خدا و دارای برکات است، بایستی قدر و منزلتش را شناخت و حرمت آن را نگاه داشت و آن را به آلودگی ها نیالود.
نردبام عشق:

سقراط برای عشق مراتبی قائل است که به آن «نردبام عشق» گویند.
عشق به جمال: نازل ترین مرتبه ی عشق است. همانند عشق به یک فرد خاص به خاطر زیبایی های ظاهری او، اما چون زیبایی های ظاهری ناپایدار است، این نوع عشق ها نیز پایدار نمی ماند.
عشق به کمال: عشق به زیبایی های باطنی، یعنی فضائل و مکارم اخلاقی و عقلی است. این فضائل البته از زیبایی های ظاهری پایدارتر است اما آن ها هم دیر یا زود رنگ نیستی می پذیرند.
عشق حقیقی: عشق به زیبایی یا «خیر مطلق» است عالی ترین مرتبه ی عشق است.این نگرش و تلقی سقراطی را ما در فرهنگ دینی مان عشق الهی می گوئیم.
اما خواستگاه عشق واقعی خانواده است. بین همسران و بین والدین و فرزندان.عشقی همراه با درک متقابل و همچنین گذشت در مواقع لازم . فرزندان عشق واقعی را در چنین کانونی می آموزند و شکوفا می شوند....
عشق همانند بذری است که با ازدواج کاشته می شود، اگر بعد از ازدواج مراقبت از آن فراموش شود در دل زمین از بین می رود و شکوفا نمی شود. باید سعی کنیم عشق را همیشه سبز و شاداب در زندگی حفظ نماییم.


انسان، عشق، خانواده:
اگر امروز با افزایش آمار طلاق و خودکشی مواجه ایم باید بدانیم که طلاق نشانه ی عدم تفاهم و آن نیز نشانه عدم عشق است.خودکشی هم نشانه عدم وجود عشق و امید در زندگی است. عشق موجب درک بهتر موقعیت اعضای خانواده نسبت به یکدیگر و مایه ی تحکیم خانواده می باشد. والد عاشق ابتدا باید خودش را سپس همسر و بعد فرزندانش را دوست بدارد.
محور عشق در خانواده عشق همسران نسبت به یکدیگر است که در بدو زندگی مشترک وجود داشته است. چون همه ی ازدواج ها با عشق شروع می شود ولی در بعضی خانواده ها به دلیل عدم توجه، به مرور زمان کم رنگ می شود و به جایی می رسد که بسیاری از آن ها هنگام مراجعه به «مشاور خانواده» می گویند: «به خاطر فرزندان زندگی را تحمل می کنیم.»
والد عاشق ابتدا باید خودش را سپس همسر و بعد فرزندانش را دوست بدارد.