12-21-2010
|
 |
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی   |
|
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172
3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
|
|
ریشه ضرب المثل " از تعجّب شاخ در آوردن " :
در داستانها هر ویژگی ای از ویژگی های انسانی را به جانوری نسبت می دهند .این کار بس هنرمندانه انجام شده است . نیرنگ به روباه ، بی رشکی به گراز ، کینه توزی به مار ، نجابت به اسب ، نادانی به خر ، تقلید به میمون ، وفا داری به سگ، درنده خویی به گرگ ، بی ارادگی به بز ، دلاوری به شیر و ... اما اینکه از تعجب شاخ در بیاوریم ؛ چرا این سخن زبانزد شده است ؟ زیرا شاخ تنها برای جانور است و زیبنده آن است . اگر انسانی شاخ داشته باشد مایه شگفتی بی مانندی است . در اینجا باژگونگی شده و انسان به جانور همانند شده است . همه جا ویژگی های آدمی به جانوران نسبت داده شد . یک بار هم باژگونه شد و ویژگی جانوران به آدمی نسبت داده شد.این کار برای نشان دادن اوج شگفت زدگی از کاری یا سخنی یا چیزی است.
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )
|
|
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید
|
|