ابرای پاییزی ابرای پاییزی دلگیر من
جوونترای چهره ی پیر من
چشمای من بی خبرای ساده
منتظرای دل به جاده داده
مردمکاتون به کجا زل زدن
با مژه هاتون به کجا پل زدن
کاش بدونید که دارم هنوزم
از اشتباه قبلیتون می سوزم
با این که هیچ کس نیومد پیش من
شب زده ها چشمای درویش من
تنها نبودند حتی یک دقیقه
با تنهایی که بهترین رفیقه
از بس گوششون دادم همشون رو حفظم...
|