[ابریشم]

سخنان امام علی (ع) - (5)
بپرهيز از رفاقت آدم احمق، زيرا او مي‌خواهد سودي به تو برساند، [ولي] ضرر وارد مي‌سازد.((امام علي (ع)))

بپرهيز از شخص بخيل، زيرا او آنچه را كه تو به آن از همه چيز محتاج‌تري، از تو دور مي‌كند.((امام علي (ع)))

بپرهيز از رفاقت با انسان تبهكار، زيرا او تو را به هيچ و پوچ مي‌فروشد.((امام علي (ع)))

بپرهيز از دروغگو، زيرا او مانند سراب است كه دور را به تو نزديك و نزديك را به تو دور مي‌نمايد.((امام علي (ع)))

زبان عاقل در پشتِ قلبِ او و قلب احمق، در پشت زبانش قرار دارد.((امام علي (ع)))

قلب احمق در دهان اوست و زبان خردمند در قلب اوست.((امام علي (ع)))

زشتي كه تو را غمگين كند، بهتر از كاري است كه تو را به نخوت كشاند.((امام علي (ع)))

حيثيت انسان به اندازه‌ي همّت اوست و صدق و صفاي او به اندازه‌ي رادمردي‌اش، و شجاعت او به اندازه‌ي عظمتِ طبعش و پاكدامني او به اندازه‌ي غيرتش.((امام علي (ع)))

پيروزي با حسابگري‌ست و حسابگري با كوشش فكر، و فكر با راز داري.((امام علي (ع)))

عيب تو پوشيده است، تا زماني كه دنيا به تو روي آورد.((امام علي (ع)))

شايسته‌ترين مردم به عفو و بخشيدن، تواناترين آنان به كيفر دادن است.((امام علي (ع)))
سخاوت آن است كه پيش از سؤال و تقاضا انجام بگيرد و اما پس از خواستن، يا از شرم است و يا براي فرار از توبيخ.((امام علي (ع)))

هيج بي‌نيازي مانند عقل و خرد نيست و هيچ فقري مانند ناداني و هيچ ارثي مانند فرهنگِ شايسته و هيچ پشتيباني مانند مشورت نمي‌باشد.((امام علي (ع)))

صبر و شكيبايي بر دو قسم است: شكيبايي در برابر آنچه از آن كراهت داري و شكيبايي در برابر آنچه دوست داري.((امام علي (ع)))

بي‌نيازي در غربت، وطن است و نيازمندي در وطن، غربت.((امام علي (ع)))

قناعت، مالي است فناناپذير.((امام علي (ع)))

مال، اصل و مايه‌ي شهوت‌هاست.((امام علي (ع)))

كسي كه تو را از يك ناگواري بترساند، مانند كسي است كه به تو مژده داده است.((امام علي (ع)))

زبان، حيواني است درّنده كه اگر رها شود، مي‌گزد.((امام علي (ع)))

زن، عقربي است داراي گزيدن شيرين.((امام علي (ع)))