ما توبه را به طاعت پیمانه برده‌ایم
محراب را به سجدهء بتخانه برده‌ایم
خمها چو فیل مست سر خود گرفته‌اند
از بس که درد سر سوی میخانه برده‌ایم
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام .
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...
|