[behnam5555]

لهي از آن خوان که بهر پاکان نهادي نصيب من بينوا کو، اگر نعمتت جز بطاعت نباشد پس آن را بيع خوانند لطف و عطا کو؟ اگر در بها مزد خواهي ندارم و اگر بي بها بهي بخش ما کو؟ اگر از سگان تو ام استخواني و اگر از کسان تو مرحبا کو؟

الهي يک دل پر درد دارم و يک جان پر زجر، خداوندا اين بيچاره را چه تدبير، بار خدايا در ماندم از تو ليکن درماندم در تو، اگر غايب باشم گويي کجايي و چون به درگاه آيم در را نگشايي.
الهي هرکس را آتش در دل است و اين بيچاره آتش بر جان، از آن است که هرکس را سروساماني است و اين درويش را نه سر و نه سامان.
الهي موجود نفس هاي جوانمرداني، حاضر ذاکراني، از نزديک نشانت مي دهند و برتر از آني و از دورت مي پندارند نزديکتر از جاني.