[ابریشم]

گویی ایام ، ایام امتحان است و تو نیز این روزها دائما مرا می آزمایی!!!
عزیزترینم
تو که کوچه پس کوچه های دلم را میشناسی و میدانی که کجا و کی این قدم ها خواهند لرزید
تو که میدانی مرا رها کنی ، دستی نیست که در تنهاییم تکیه ام باشد
تو هم این سرگشته را می آزمایی!!!
مهربان ترینم
زبس راه و بیراه رفته ام ، زبس گمشدم و توبه کنان و لنگ لنگان خوبان تو مرا یدک کشیدند
زبس آرام و صبورانه نگاهم کردی و من بی شرمانه گناه کردم ، زبس....
زبس مرا عاشقانه به تماشا نشستی و من غافل، به دنبال عشق ،خود را فدای هیچ کردم....
عزیز دل ، خسته ام...
تاول پاهایم را ببین ...
چشمانم هیچ رنگی را نمیبیند ، ببین این دستان خالی از احساس را...
مهربان من
خسته ام از سست ایمانی و بی امامی...
خسته ام از این تنهایی و خطا و .....
....
پس کی زمان بندگیت برایم فرامیرسد...
کی بانگ میزنی و صدایم میکنی و ندای انالحقت زمین و آسمان دلم را بلرزه میاندازد.
پس کی میشود تو برایم ناز کنی و من عاشقانه نازت راخریدار شوم الهه ی من!!!!
...
مهربان من، عزیز مصروجودم
توفیق بندگی و عاشقیت را خواهانم...

گامهایم تنها خانه ی عشق تو را میشناسند،
پناهم ببخش...
رهایم مکن...