مهدوي كيا: دل بستن به ستاره ها تا جايي جواب مي دهد/نبايد خودمان را گول بزنيم
وعده و وعید که زیاد بود و در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد. آن از جام جهانی ، این هم جام ملتها. همه چیز فوتبال ما مثل گذشته بود و تغییری هم ایجاد نشد. همان مشکلات قدیمی را داشتیم و داریم.
مهدی مهدوی‌کیا از وقتی از تیم ملی خداحافظی کرده، زیاد در مورد فوتبال ملی حرف نزده. ولی شرایط فعلی فوتبال ایران او را هم نگران آینده کرده؛ آینده‌ای که از نظر مهدوی‌کیا، با ادامه روند فعلی تیره خواهد بود. او آینده فوتبال ایران را روشن نمی‌داند.
آن‌قدر نسبت به روند فعلی فوتبال انتقاد دارد که معتقد است اگر همین روند ادامه داشته باشد، فوتبال ایران به جایی می‌رسد که پیروزی، آروزی اهالی آن می‌شود.
بازی های تیم ملی چطور بود؟
دو بازی اول را ترکیه بودیم و ندیدم. بازی با امارت را دیدم، تیم داشت خوب و روان بازی می کرد. ولی ما در نتیجه گیری برابر کره همان مشکل همیشگی را داشتیم.
چه مشکلی؟
ما فوتبال خوبی بازی نکردیم. موقعیت های زیادی نداشتیم.
خیلی ها می گویند ترسو بودیم..
این بستگی به تاکتیک سرمربی تیم دارد. متاسفانه در این بازی سه هافبک دفاعی داشتیم. قطبی در خیلی از بازی‌ها از آن استفاده می کرد و خیلی روی این تاکتیک اصرار داشت. تو بازی حساس با کره هم از همین سیستم استفاده کردیم که باعث می شد خیلی دیر به 18 حریف برسیم و در حمله هم به خاطر این تاکتیک نفرات دیر اضافه می شدند.
سرمربی کره قبل از بازی گفته بود که ایران می خواهد بازی را به پنالتی بکشاند و وقت تلف می کند...
اینجوری هم نبود. ولی ما چون سه هافبک دفاعی داشتیم برای رسیدن به دروازه حریف مشکل داشتیم. کاش دو هافبک دفاعی در زمین می گذاشتیم و یکی از هافبک ها مهاجم کاذب می شد تا راحت تر به دروازه حریف برسیم.
خیلی از قطبی انتقاد می شود و می گویند او فقط وعده می داده که محقق نشدند؟
وعده و وعید که زیاد بود و در عمل هیچ اتفاقی نیفتاد. آن از جام جهانی ، این هم جام ملتها. همه چیز فوتبال ما مثل گذشته بود و تغییری هم ایجاد نشد. همان مشکلات قدیمی را داشتیم و داریم. قبل از شروع مسابقات ، بازی تدارکاتی خوب نداریم، موقع شروع بازی‌ها حاشیه‌ها به راه می افتند. این بار هم مسئله مربی خارجی و رفتن قطبی به تیم ژاپنی بود. بعد هم نتیجه نمی گیریم می‌افتیم به حرف زدن درباره علت ها بعد هم همه چیز فراموش می‌شود و دوباره همان آش است و همان کاسه. دوباره همان در جا زدن فوتبال است. باید بپذیریم که فوتبال مان از شرقی ها جا مانده. اگر به این نتیجه برسیم که فوتبال درجه یک نیستیم شاید به یک جایی برسیم ولی همیشه فکر می کنیم مثل گذشته است که هر تیمی را راحت می بردیم. خودمان را گول می زنیم ، مردم را امیدوار می کنیم و آخرش هم فاصله مان بیشتر و بیشتر می شود و در نتیجه گیری هيچي.
خودت فکر می کردی در جام ملتها چه کاری می کنیم؟
از گروه که باید صعود می کردیم چون توان ذاتی مان این قدر هم کم نیست. اگر قرار بود صعود نکنیم که اصلا بهتر بود نرویم به بازی ها اما نباید همه چیز را نادیده بگیریم. انصافا در مرحله مقدماتی 3 برد خوب داشتیم و تنها 9 امتیازی بودیم. با این وجود همیشه یک چهارم خیلی مهم و کلیدی بوده است. به طوری که اگر این مرحله را رد کنی موفق لقب می گیری اما اگر اینجا حذف شوی ، ناکام هستی.
این بار هم دل به خرافات بسته بودیم که ببریم!
فوتبال خرافات نیست ، فوتبال یک نبرد مردانه است. هرکس هوشیار تر باشد می برد. کره بهتر از ما بود. مگر ندیدید استرالیا چه بلایی سر ازبکستان آورد؟ مگر خرافات جلوی 6 گل را می گیرد؟
موج انتقادات علیه قطبی خیلی شدید است؟
من کاری با شخص ندارم و هیچ وقت درباره اشخاص حرف نزدم. اینجا اما اتفاقی افتاده. مربی قبل از جام ملتها تکلیفش را مشخص کرده بود و می دانست که دارد می رود. این وسط مقصر کسانی هستند که این شرایط را به وجود می آورند و حالا ما می گوییم او وعده داد ، اگر این طور بود چرا ما پای این وعده ها ایستادیم. تا حالا در این باره حرفی نزدم چون می گفتم قبل از جام ملتها تیم آرامش می خواهد. این دو سال را نگاه کنید . ما جام جهانی را از دست دادیم ، این هم جام ملتها. قطبی قشنگ حرف می زد اما در عمل نتایجی که رقم می خورد بر خلاف قولی بود که به مردم می دادند. همان اتفاقاتی که قبلا افتاده بود ، باز هم افتاد. یک وقت هایی می بازی اما زیبا بازی کردی. اما این بار باختیم و بد هم بازی کرده بودیم. قطبی رفت سراغ تیم جدیدش و ما ماندیم با 4 سال عقب ماندگی.
الان هم از نکونام و شجاعی ایراد می گیرند...
دو بازی اول را که ندیدم ولی جلوی کره ما یک مشکل کلی داشتیم و نه فردی. تیم ملی ، ملی است نه نفری و فردی. زمانی هم که ما اروپا بودیم و به تیم ملی می آمدیم اگر تیم نتیجه نمی گرفت همین داستان ها برای ما تکرار می شد ، فوتبال یک بازی دسته جمعی است . شاید کاپیتان کره که یار منچستر است نتوانست همان بازی هایی را در تیم ملی انجام دهد که در منچستر انجام می دهد اما کره به مشکل نمی خورد. ما باید منطقی باشیم و با دلیل حرف بزنیم. دل بستن به ستاره ها تا یک جایی جواب می دهد. فوتبال ما سال 96 کره را 6 بر 2 برد سال 2004 هم 4 بر 3 بردیم اما قرار نیست همیشه این اتفاقات بیفتد.