دوش دوش دوش كه آن مه لقا - علی اکبر شیدا - افشاری - شجریان
دوش دوش دوش كه آن مه لقا
خوش ادا با صفا با وفا
از برم آمد و بنشست
برده دين و دلم از دست
باز باز باز مرا سوي خود
مي كشد مي برد مي خرد
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ
به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست
|