[ابریشم]

كاش اين پنجره ام رو به اينهمه دل تنگي نبود
كاش باز ميشد اين دريچه ام رو به نسيمي
رو به دريايي
دريايي آبي و آرام
تا نفسسسس بكشم و ببلعم همه روياهاي ناپخته ام را
تا به دنباله بادبادكي ببندم تمام دلواپسيهايم را
كاش گشوده ميشد بغض اين پنجره
رو به تمام روشنايي هاي ناب و پاك
كاش لبخندي مهمان لبهايم ميشد
مهمان دل تنهاي خاموشم
.
.
من همان نسيمم من همان دريايم
نرم و آبي و آرام بخش
با سكوتي به وسعت تمام هستي ام

در پس پنجره اي كه شاهد همه دلتنگيهايم بوده