[مهسا69]

دليل داد زدن"استادي از شاگردانش پرسيد:چرا ما وقتي عصباني هستيم داد مي زنيم؟
چرا مردم هنگامي که خشمگين هستند صدايشان را بلند مي کنند و سر هم داد مي کشند؟
شاگردان فکري کردند و يکي از آنها گفت:چون در آن لحظه آرامش و خونسردي شان را از دست مي دهند.
استاد پرسيد:اينکه آرامش مان را از دست مي دهيم درست است اما چرا با وجود اينکه طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد مي زنيم؟آيا نمي توان با صداي ملايم صحبت کرد؟چرا هنگامي که خشمگين هستيم داد مي زنيم؟
شاگردان هر کدام جواب هايي دادند اما پاسخ هيچ کدام استاد را راضي نکرد.
سرانجام او چنين توضيح داد:هنگامي که 2 نفر از دست يکديگر عصباني هستند،قلب هايشان از يکديگر فاصله مي گيرد.آنها براي اينکه فاصله را جبران کنند مجبورند داد بزنند.هر چه ميزان عصبانيت و خشم بيشتر باشد،اين فاصله بيشتر است و آنها بايد صدايشان را بلندتر کنند.
وقتي از هم دور مي شويم و يکديگر را درک نمي کنيم براي جبران اين دوري بر سر هم فرياد مي زنيم تا بلکه منظور يکديگر را بفهميم.
سپس استاد پرسيد:هنگامي که دو نفر عاشق همديگر باشند چه اتفاقي مي افتد؟
آنها سر هم داد نمي زنند بلکه خيلي به آرامي با هم صحبت مي کنند.چرا؟چون قلب هايشان خيلي به هم نزديک است.فاصله ي قلب هايشان بسيار کم است.
استاد ادامه داد:هنگامي که عشقشان به يکديگر بيشتر شد،چه اتفاقي مي افتد؟آنها حتي حرف معمولي هم با هم نمي زنند و فقط در گوش هم نجوا مي کنند و عشقشان باز هم به يکديگر بيشتر مي شود.
سرانجام حتي از نجوا کردن هم بي نياز مي شوند و فقط به يکديگر نگاه مي کنند.اين هنگامي است که ديگر هيچ فاصله اي بين قلب هاي آنها باقي نمانده باشد