[behnam5555]

نوشته های پال توئیچل

آخرین باری كه پال توئیچل را دیدم، وقتی بود كه زیر طاقی در كتابخانه به روی اشكوب كوتاهی كه معمولاً بین طبقه مجازی زمین و طبقه بالایی آن است، در معبد خرد زرین به روی مناطق درونی ایستاده بود. در آنجا میزی وسط اتاق نیمه تاریكی قرار گرفته بود و به غیر از نوری طلایی رنگ كه به روی پال می‌درخشید، كتابی به روی میز جلویش قرار گرفته بود. او ایستاده بود و به هیچ چیز نگاه نمی‌كرد، در تأمل و اندیشه بود.
همچنان كه او را نگاه می‌كردم، متوجه شدم هدایایی كه او از طریق نوشته‌ها و تعالیم اك منتشر ساخته بود، توسط معدودی از آدمها درك شده بودند. او توقع تعریف و تمجید نداشت. او منتظر كف زدن آدمها نبود، ولی مدام كار انجام می‌داد و می‌داد و می‌داد. و هر آنچه باید انجام می‌شد به دست مردم می‌رساند. او مرتب حقیقت را آشكار می‌‌ساخت، بی آنكه توقع تشكر یا پاداش داشته باشد.
همچنین متوجه شدم از زمانی كه كالبد فیزیكی اش را ترك كرده است، مشغول ادامه كار در مناطق درونی است.
او كارهای مختلفی انجام می‌دهد. ولی بیش از همه، كارهای تحقیقاتی را دوست دارد. او عاشق پیدا كردن واقعیت های پنهان است تا تمامی‌مردمان به روی تمامی‌مناطق، بتوانند به حقیقت دست یابند. او به كارش ادامه می‌دهد تا بتواند آن زبان مشترك اك را در كتابها منتشر سازد.

داستانهای ماهانتا – جلد دوم – فصل سوم – خلاقیت