نمایش پست تنها
  #172  
قدیمی 02-15-2011
behnam5555 آواتار ها
behnam5555 behnam5555 آنلاین نیست.
مدیر تاریخ و بخش فرهنگ و ادب کردی

 
تاریخ عضویت: Aug 2009
محل سکونت: مهاباد
نوشته ها: 19,499
سپاسها: : 3,172

3,713 سپاس در 2,008 نوشته ایشان در یکماه اخیر
behnam5555 به Yahoo ارسال پیام
پیش فرض



په ژاره ی نه ره سین

ئه ی ده روه چه
چه وه ری که سی نییه
چه وه یلی
پاوه ن دیاری وان و
ئه سره یلی
کوره گلاله یل نادیاری زمسانن
ئه ی ده روه چه
چه وه ری که سی نییه
ده سه یلی
په ل وه چه یل هشک
سه رماوه زن و
پایلی سونه یل نه رمیاگ
هه ر مالی
هه ر قه لبی
ئه ی ده روه چه
چه وه ری که سی نییه
ئیوارگانی
مه ترووزه له په ژاره ی نه ره سین و
شوه کیان چول هولی
بی زگ هاتن که ی



ترجمه شعر بالا:

اندوه نرسیدن.

این پنجره*
منتظر کسی نیست
چشمانش
زنجیر بادند و
اشک هایش
باریکه جوی های زمستان
این پنجره
منتظر کسی نیست
دست هایش
شاخه های خشک دی ماهند و
پاهایش
ستون های تخریب نشده ی
هر خانه ای
هر قلبی
این پنجره
منتظر کسی نیست
غروب هایش
پراز اندوه نرسیدن و
صبحگاهانش
ویار آمدن دارد.


ترجمه ی واژه های کلیدی:
*دهروه چ=پنجره در کوچک را نیز می گویند/ چه وه ری= منتظر/ پاوه ن=زنجیر /گلال=رودخانه /نادیاری=پنهان ، دور از چشم اهالی ،ناشناس/ئه سر= اشک/ پهل وه چ=شاخه ی کوچکی که تازه جوانه زده باشد/نه رمیاگ=تخریبنشده/ئیواره=غروب/ شوه کی=صبح/په ژاره=اندوه/مه ترووز=لبریز/نه رهسین=نرسیدن/چول هول = خالی/هاتن= آمدن.

__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن

دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی

خالید حسامی( هیدی )
پاسخ با نقل قول
جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید