[ساقي]

روز بیست و هشتم بهمن ماه بود . خوشحالی زاید الوصف یلدا و فرناز اشک به چشمان نرگس آورد.
نرگس عکس یونس را به آنها نشان داد.
یلدا پسندید و گفت آخی مثل خودته. همیشه شوهرت رو همینجوری تصور میکردم. انگار از خیلی قبل میشناسمش...
فرناز گفت آره. مبارکه.
نرگس گفت مرسی. و خندید.
یلدا گفت نرگس چه احساسی نسبت بهش داری؟
نرگس سری تکان داد و با چشمهای خجالتزده اش که گویی میخندید گفت والله دقیقا نمیدونم . خب یک آدم جدیده. برام هیجان آوره که باهاش حرف بزنم یا حتی بهش فکر کنم. وقتی هفته ی قبل برای اولین بار باهاش برخورد کردم و حرف زدم نمیدونم ازش بدم نیومد. اما فکر نمیکردم قضیه به این زودی جدی بشه.
یلدا گفت به نظرت آروم و مظلومه یا معمولی؟
نه . خیلی هم آروم و مظلوم نیست. یک کمی بذله گو هم هست. چند بار میون حرفهامون چیزهایی گفت که خنده م گرفت.
فرناز پرسید . وضعشون خوبه؟
بد نیست. خودش که فعلا دانشجوهه. اما خب . پدرش مغازه داره و یک خونه ی دو طبقه دارن. خب تک پسره...فکر کنم بهش برسن. دو تا هم خواهر داره . مثل شهابه دیگه.
باز دل یلدا هوری پایین افتادو در دل گفت خوش بحال میترا. کوفتت بشه میترا. واقعا شهاب برات خیلی زیاده...
فرناز گفت آهای باز تو کجایی؟
یلدا پوزخندی زد.
نرگس گفت خب تو بگو یلدا . دیشب شهاب کی اومد؟
نمیدونم...نمیدونم اصلا اومد یا نه؟ نمیدونم.
فرناز و نرگس که متوجه حالت پریشان یلدا شده بودند با نگرانی به او چشم دوختند.
نرگس گفت یعنی دیشب اصلا نیومد؟
فکر نمیکنم. البته شاید هم بی سرو صدا آمده و صبح رفته. من اصلا امروز توی اتاقش نرفتم. تو که زنگ زدی سریع آماده شدم و اومدم.
فرناز گفت خب بابا. خیالم راحت شد. پس احتمالا اومده تو ندیدیش.
راستش دیگه میخوام برام مهم نباشه کی میاد و کی نمیاد. اصلا میاد یا نه.
فرناز گفت چرا؟ بخاطر حرفهای تیموری؟
هم آره هم نه. خب شهاب خودش خیلی ساکته.
نرگس گفت اصلا این تیموری اجازه ی حرف زدن به اون بیچاره رو میده؟
آخه تا کجا؟ راستش دیشب خیلی فکر کردم. این عشق نفرین شده است. مثل اینکه عاقبت نداره. به زور که نمیشه کاری کرد.
نرگس گفت اینقدر ناامید نباش . بخدا توکل کن. هر چی اون بخواد همونه.
ولی یلدا دیشب توی مهمونی کنار هم چقدر به هم می اومدین. یک لحظه بخودم گفتم جفت تو خود شهابه و نه هیچ کس دیگه.
یلدا با خوشحالی کودکانه ای خندید.
فرناز گفت ولی این کامبیزه هم خیلی جذابه.
نرگس گفت خب منظور ؟
فرناز جواب داد من فکر میکنم بدش نیاد که یلدا و شهاب از هم جدا شن.
یلدا نگاهش کرد و گفت چی میگی؟ کامبیز همیشه من رو راهنمایی کرده چیکار کنم که شهاب رو از دست ندم.
فرناز چانه بالا انداخت و گفت این مال خیلی وقت پیش هاست. دیشب کامبیز بهت جور دیگه ای نگاه میکرد.
نگو نفهمیدی.
یلدا فکری کرد و گفت آخه بعیده. نمیدونم. شاید خانواده اش در مورد من حرفی زده باشن. خب کامبیز هم شاید کمی تحت تاثیر اونها قرار گرفته.
نرگس گفت اگر ازت... نه ولش کن.
فرناز گفت من هم میخواستم همین رو بپرسم.
یلدا گفت فکرش رو هم نکنید. همه ی اینها در حد یک تصوره. اون هم از نوع احمقانه اش. حالا بریم سراغ کارهای نرگس.
یلدا با گفتن این جمله صحبتها را معطوف یونس و فردای آنروز کرد.
تا عصر که آنجا بودند دکوراسیون خانه ی نرگس بطور کلی عوض شد. و نرگس با هیجان به ایده های آندو گوش میکرد و دست بکار میشدند. کلی خنده و شوخی و عرق کردند تا بالاخره از نتیجه ی کارشان راضی شدند.
در آخر یلدا کلی یادآور شد که نرگس سوالهای مهمی از یونس بپرسد. حتی چند سوال هم برایش یادداشت کرد.
روز بیست و نهم بهمن ماه نرگس با حرارت هرچه تمامتر وقایع شب گذشته را برای یلدا و فرناز تعریف میکرد و آن دو با سوالهای پشت سر هم نرگس را گیج کرده بودند.
نرگس هیجانزده و خوشحال بود و یلدا در چشمان نرگس برق زندگی را میدید.
نرگس گفت خلاصه قرار شد برای بعد از ماه محرم و صفر عقد کنیم.
یلدا گفت الهی که همیشه همینطوری شاد باشی.
فرناز گفت باز این مادر بزرگ اظهار فضل کرد. ولی واقعا کی فکرش رو میکرد که نرگس زودتر ازما دست بکار بشه؟
نرگس معترض گفت بابا یلدا که از همه زودتر اقدام کرد.
و با نگاه به چشمهای غمدار یلدا از حرفش پشیمان شد.
فرناز با زیرکی حرف را عوض کرد و گفت بیشعورها . من جا موندم.
یلدا خندید وگفت تو که میگفتی خیالت از بابت محمد راحته؟
فرناز گفت بره گم شه. تا اون تخصصه بگیره پدر من در اومده...
یلدا گفت خب کسی که شوهر پزشک میخواد باید جور این چیزها رو هم بکشه.
فرناز گفت من غلط کردم . به خدا اصلا برام مهم نیست که چی میخونه.
یلدا گفت اما برای پدر و مادرت خیلی مهمه.
فرناز گفت آره خب . نرگس جون تکلیف جنابعالی هم که معلومه.و ناخواسته چشم به یلدا دوخت.
یلدا که نگاهش بسیار جدی شده بودگفت من هم تکلیفم رو روشن میکنم. مطمئن باشید . حالا بلند شین الان کلاس شروع میشه.
و از جا برخاست و جلوتر از آنها بطرف کلاس رفت. سهیل دم در کلاس ایستاده بود. گفت سلام خانم یاری.
یلدا بی رمق گفت سلام . راستی آقای محمدی بعد از کلاس کارتون دارم. اگر وقت دارید؟>
سهیل مشتاقانه گفت بله. حتما.
نرگس دوباره غرغر میکرد. گفت آخه چی میخوای بهش بگی؟ دختر اینقدر لجباز نباش.
بخدا اونطوری که شماها فکر میکنید نیست. فقط میخوام راحتش کنم که دیگه بمن فکر نکنه. همین.
چرا الان؟ مگه نگفتی دو ماه دیگه بهش جواب میدی؟
که یک ماهش هم گذشته.
منظورم اینه که وقتی از جانب شهاب مطمئن شدی. اون وقت...
نرگس تو دیگه چرا؟از خودم بدم میاد که این همه مدت این بیچاره رو سر کار گذاشتم. در صورتی که میتونست با یک نفر دیگه روزهای خوبی رو داشته باشه.
فرناز گفت سپیده رو میگی؟
خفه نشی تو فضول.
فرناز خندید و به نرگس گفت نگفتم بهت؟
نرگس رو به یلدا گفت بهرحال میل خودته. هرطور که صلاح میدونی.
آنروز بعد از پایان کلاس یلدا با فرناز و نرگس خداحافظی کرد و کنار سهیل قدم زنان راهی شد.
سهیل گفت کارها برعکسه. امروز من ماشین نیاوردم.
اتفاقا انطوری بهتره.
آخه سردتون میشه. بریم بک جایی...
شما سردتونه؟
سهیل لبخندی زد و گفت من الان هیچی حالیم نیست.
یلدا شرمنده از حرفهایی که در نظر داشت به مقابلش چشم دوخت. از اینکه جواب رد به سهیل بدهد غمگین بود.
بخود گفت آره شهاب هم همین احساس رو نسبت به من داره که تا حالا من رو سر کار گذاشته و چقدر در حق من بدبخت ظلم کرده. من نمیخوام مثل شهاب باشم.
سهیل گفت دفعه ی قبل هم نیومدین یکجا بشینیم و چیزی بخوریم.
باشه بریم. ولی جایی که خیلی نزدیک باشه.
حتما.و به کافی شاپی در همان نزدیکی رفتند.
نرگس و فرناز که صحبتهاشان حول وحوش یلدا و سهیل بود نرم نرمک از دانشگاه بیرون زدند و چهره ی آشنای کامبیز را که جلوی در منتظر ایستاده بود و به آنها لبخند میزد را دیدند.
نرگس زیر لب گفت ای وای هر وقت این یلدا ی بیچاره با سهیل قرار داره اینا پیداشون میشه.
حواست باشه چیزی نگی. دفعه ی قبلی شهاب کلی با یلدا دعوا کرده بود.
فرناز خاطر نشان کرد که حواسش هست.
کامبیز جلو آمد و سلام و احوالپرسی کردند. دخترها بخاطر پذیرایی آنشب حساب تشکر کردند.
کامبیز هم متقابلا برای آمدن آنها تشکر کرد و گفت یلدا با شما نیست؟
فرناز گفت یلدا رفت خونه. یک کمی زود رفت. مثل اینکه کار داشت.
نرگس گفت البته نگفت که کی میره خونه. گویا جای دیگه ای کار داشت.
کامبیز متفکر مینمود. گفت یعنی شما نمیدونید کجا کار داره. کتابی چیزی میخواست بخره؟
نرگس جواب داد کتاب هم میخواست بخره . ولی خودش گفت کار دیگری هم داره...
کامبیز گفت باشه تشکر... بفرمایید برسونمتون.
آنها تشکر کردند و با خداحافظی از کامبیز جدا شدند.
یلدا زیر نگاه مشتاق سهیل کلافه مینمود. کمی از شیر قهوه اش را نوشید و عاقبت شروع کرد .
آقا سهیل ماه گذشته اگر یادتون باشه به شما گفت به من فرصت بدین تا بیشتر فکر کنم...
سهیل لبخندی زد و گفت گفته بودید دو ماه.
یلدا گفت :بله . اما شرایط جوریه که فکر میکنم نیازی نیست یک ماه دیگه صبر کنم.
سهیل بیقرار و منتظر مینمود...
یلدا ادامه داد آقا سهیل من هیچوقت نخواستم کسی رو آزار بدم یا سر کار بذارم.
اگه اینهمه طول کشیده برای اینه که هیچوقت به ازدواج جدی فکر نمیکردم تا اینکه ماه گذشته شما با خودم صحبت کردین و من بهتون گفتم اگر عاشق نباشم با شما ازدواج خواهم کرد. اما حالا به این نتیجه رسیدم که اگر عشق نباشه نمیتونم... نمیتونم زندگی خوبی داشته باشم. نمیتونم توانایی خوشبخت کردن همسرم رو داشته باشم. پس این خیانته که با توجه به روحیاتی که در خودم میشناسم باز بدون عشق ازدواج کنم.
سهیل با نگاهی دلمرده و سرد به یلدا خیره بود. حرکت تند چشمهای عسلی اش روی صورت و چشمهای یلدا، یلدا را معذب کرده بود...
سهیل گفت یعنی جوابتون منفیه؟
یلدا نگاهش را به میز دوخت و سر را به علامت تایید تکان داد.
سهیل التماس وار گفت ولی من چیزی از شما نمیخوام. من نمیخوام که شما عاشقم باشی.نمیخوام که عاشقانه حتی نقش بازی کنید.
یلدا نگاهش جدی شد و گفت همه ی قشنگی زندگی مشترک به اینه که دو نفر به هم عشق بورزید و همه یعشق شما به کسی که مثل یک صخره سرد و سنگه . شاید بیشتر از چهار یا پنج ماه طول نکشه.


..