تصور رايج از گياهان اين است که سرعت و ريتم زندگي در ميان آنها بسيار کند است اما به نظر مي آيد سرعت بالاي شکار يک گياه گوشتخوار آن را در ميان ديگر گياهان به يک استثناي قابل توجه تبديل کرده است.
به گزارش مهر، بر اساس مطالعه اي که توسط انجمن رويال و محققان دانشگاه گرينوبل انجام گرفته است، گونه گياهي Bladderwort يکي از سريعترين گياهان گوشتخوار در جهان است که مي تواند با سرعتي باورنکردني شکار خود را به درون حفره کيسه مانندي فروبکشد. سرعت بلعيدن شکار در اين گياه کمتر از يک ميلي ثانيه است از اين رو اين گياه به يکي از پرسرعت ترين موجودات قلمرو گياهان تبديل شده است.
گياه مشهور و حشره خوار «ديونيا» نسبت به اين گياه صد برابر کندتر است. محققان با استفاده از دوربين هاي تصويربرداري پرسرعت و ميکروسکوپ هاي قدرتمند توانستند مراحل به دام افتادن شکار را در سه دسته از گونه Bladderwort تصويربرداري کنند.
تصاوير به ثبت رسيده نشان مي دهند غده موجود در هر يک از اين گياهان در ابتدا مقداري آب به بيرون پرتاب مي کند که با اين کار از ميزان تورم تله يا همان غده کاسته و انرژي الاستيک در آن ذخيره مي شود و در مرحله دوم انرژي الاستيک ذخيره شده آزاد شده و شکار به درون تله مکيده مي شود.
زماني که تارهاي حساس دريچه تله گياهي تحريک مي شوند، عمليات شکار آغاز مي شود و به دليل وجود فشار دروني، دريچه تله به صورت خودکار آمادگي کشيدن اجسام به داخل را دارد. با پرتاب آب به بيرون از تله ، گياه شکار را که تارهاي دريچه تله را تحريک کرده به داخل مکيده و در تله به سرعت بسته مي شود و سپس آنزيم هاي ترشح شده درون غده گياه، شکار را به تدريج هضم مي کند.
اغلب شکار اين گياه گوشتخوار را سخت پوستان کوچک تشکيل مي دهند ، اما گاه پيش مي آيد که جانداراني بزرگتر مانند کرم ها و يا بچه وزغ ها به دام اين گياه خونخوار افتاده و نيمي از بدن خود را از دست مي دهند.
محققان معتقدند با ترکيب تصاوير به دست آمده از اين مطالعه مي توانند به مکانيزم دقيق شکار در اين گياه گوشتخوار پي ببرند تا در نهايت بتوانند آنچه در هنگام باز و بسته شدن دهانه تله، در سطح مولکولي گياه رخ مي دهد را دريابند.
همچنين محققان باور دارند اين مطالعات روزي مي تواند به بهبود ابزارهاي ميکروفلوديک منتهي شود، ابزارهايي مانند چاپگرها و آزمايشگاه هاي تراشه اي که از مواد طبيعي مانند خون و DNA نمونه برداري مي کنند