[sharareh1]

خانه*ای که حال صاحب*خانه را جویا می*شود

خانه*های هوشمند در آینده می*توانند علائم حیاتی صاحب*خانه را چک کنند. اگر صاحب*خانه زمین خورد،* متوجه شوند و بررسی کنند که حال جسمانی*اش خوب است یا نه و همچنین اطرافیان را سریعا در جریان بگذارند.



یکی از حوزه های رو به پیشرفت و البته جذاب و کاربردی فناوری،* خانه هوشمند است. ایده اولیه این بود که خانه و لوازمی که در آن هستند، *به نحوی طراحی شوند که صاحب*خانه بتواند از راه دور آن*ها را کنترل کند و بدین ترتیب،* بهترین الگوی مصرف انرژی را با کم*ترین هزینه داشته باشد.
حتی در نمونه*هایی که از خانه هوشمند ساخته شد، *البته در مقیاس*های نه چندان بزرگ، *لوازم خانه به اینترنت متصل می*شدند و صاحب*خانه می*توانست با استفاده از یک گوشی همراه یا رایانه، *بر عملکرد آن*ها نظارت داشته باشد.

سیستم با کارهای روتین هر خانه هماهنگ می*شد و در مصرف برق صرفه*جویی می*کرد. اما ایده خانه*های هوشمند همچنان در حال گسترش است.

مطالعات و آمارها نشان می*دهند که جمعیت افراد مسن در حال افزایش است و باز آمارها نشان می*دهند که بسیاری از سالمندان تنها زندگی خواهند کرد. به گزارش دیسکاوری،کنار هم گذاشتن این آمارها و فناوری رو به پیشرفت خانه*های هوشمند،* گروهی از محققین انگلیسی را به فکر ساخت خانه*ای انداخته که بتواند حال صاحب*خانه را هم جویا شود!

یوهان سیائو،* از دانشگاه هرت*فوردشایر انگستان، سرپست این پروژه است. آن*ها تصمیم گرفته*اند خانه*ای طراحی کنند که علائم حیاتی صاحب*خانه،* مثل دمای بدن و ضربان قلب را چک کند.

وی می*افزاید: «در مواقعی که مثلا فرد از حال می*رود،* خانه به سرعت آن را تشخیص می*دهد و علائم حیاتی را چک می*کند ببیند آیا فرد در حالت شوک به سر می*برد یا حالش خوب است. همچنین خانه برای افرادی که نام خود را در سیستم ثبت کرده باشند،* به عنوان کسانی که می*خواهند از حال صاحب*خانه با خبر باشند،* سریع پیام می*فرستد و آن*ها را مطلع می*کند.»

اما سیستم چه*طور کار می*کند؟ در واقع یک مچ*بند به دست فرد بسته شده که به طور بی*سیم با سیستم خانه در ارتباط است.

اطلاعاتی که از این مچ*بند ارسال می*شود،* در شبکه*ای امن قرار می*گیرد و افراد خاصی که از قبل به آن*ها اجازه داده شده،* می*توانند دائم به این اطلاعات دسترسی داشته باشند. یکی از مشکلات نمونه*های فعلی مچ*بندهای سنجش علائم حیاتی،* اندازه آن*ها است. گروه سیائو در تلاشند اندازه این مچ*بندها را کوچک کنند تا استفاده از آن برای افراد ساده باشد.

به علاوه گروه می*خواهند در آینده نزدیک،* امکانات دیگری هم به سیستم اضافه کنند،* مثلا این که وقتی فرد مبتلا به آلزایمر از خانه خارج شود و احتمال گم شدنش وجود داشته باشد،* سیستم هشدار به راه بیافتد.

بودجه*ای که دولت در اختیار این گروه قرار داده، *سیائو و همکارانش را قادر می*سازد با یک موسسه تحقیقاتی مستقل به نام گروه بی.آر.ایی کار کنند و بتوانند ابزارهای طراحی شده خود را در خانه*های واقعی مورد آزمایش قرار دهند.

البته این ایده فوق*العاده*ای است،* اما استفاده از آن در ابعاد بزرگ و گسترده،* ممکن است مسائلی مانند حریم خصوصی و امنیت را با چالش مواجه کند. با این*حال سیائو معتقد است استفاده از این سیستم می*تواند جان عده*ای از سالمندانی که تنها زندگی می*کنند را به موقع نجات بدهد و این مهم*ترین چیزی است که باید به آن فکر کرد.