اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول تو غايب ز ميانه
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد
هم سوخته خاكي
هم بيدل افلاكي
هم ساكن مسجد
زاهد سوي مسجد شد من جانب خمار
من يار طلب كردم او جلوه گه يار
حاجي به ره كعبه من راهي ديدار
پروانه در آتش شد و اسرار عيان ديد
يعني همه جا عكس رخ يار توان ديد
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد
هم سوخته خاكي هم بيدل افلاكي هم ساكن مسجد
ديوانه منم من كه روم خانه به خانه
هر در كه زنم خانه تويي تو
در خانه تويي پرتو كاشانه تويي تو
در ميكده و دير جانانه تويي تو
مقصود من از كعبه و بتخانه تويي تو
مقصود تويي كعبه و بتخانه بهانه
ديوانه منم من كه روم خانه به خانه
اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول تو غايب ز ميانه
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد
هم سوخته خاكي هم بيدل افلاكي هم ساكن مسجد
در ميكده غافل در مدرسه عاقل در صومعه عابد
هم سوخته خاكي هم بيدل افلاكي هم ساكن مسجد