[ترنم]

ساقی بده پیمانه ای ، زآن می كه بی خویشم كند
بر حـسن شورانگیز تو ، عــاشق تر از پیشــم كند
زآن می كه در شبهای غــــــم ، بارد فروغ صبحدم
غــافل كند از بیش و كم ، فــارغ ز تشویشم كنــد

رهی معیری