غم یار
سه غم آمد به جانم هر سه یک بار
غریبی و اســــیری و غم یـار
غریبی و اســــیری چاره داره
غـم یارو غـم یارو غـم یار
__________________
آدمی شده ام ک شب ها لواشک به دست بی هدف خیابان های شهرش را راه می رود؛ گاهی می ایستد. به آدم ها .. دیوار ها .. خیابان ها .. خیره می شود وُ دوباره راه می رود وَ نمی داند چرا راه می رود!
غزل/.
|