غزلی زیبا از سیمین بهبهانی ....
باور نداشتـــــــــــــــــــــم که چنین واگذاریم
در موج خیز حادثه تنهـــــــــــــــــــــــا گذاریم
آمد بهـــــــــــــــار و عید گذشت و نخواستی
یک دم قدم به چشم گـــــــــــــــهر زا گذاریم
چون سبزه دمیده به صحــــــرای دور دست
بختم نداد ره که به ســــــــــــــــــر پا گذاریم
خونم خورند با همه گردنکشی کســــــــان
گر در بساط غیر، چو مینــــــــــــــــــا گذاریم
هر کس نسیم وار ز شاخم نصیب خواست
تا چند چون شکوفه به یغمـــــــــــــا گذاریم
عمری گذاشتی به دلم داغ غــــــــــــــم بیا
تا داغ بوسه نیز به سیمـــــــــــــــــا گذاریم
خواهـــم شبی در آیی و بر سینه از دو لب
صدها نشان شوق و تمنــــــــــــــــا گذاریم
با آنکه همچو جـــــــــام شکستم به بزم تو
باور نداشتم که چنین وا گـــــــــــــــــــذاریم
سیمین بهبهانی
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )