چه غمگینم
چو میدانم كه هر كس میزند در را
در خاموشی من را
به دستش خنجری دارد
و بر لب خنده ای
و نامش دوستی ست
كه از راه برایم تحفه ای دارد
خودش را با هزاران خود
برایم ارمغان دارد
چه غمگینم
چو میدانم در این بازار آشفته
عجب ارزان خریدارند
انسانها
انسان را.......