[آناهیتا الهه آبها]

چه آرام در خود شکستم
چه دلتنگ تنها نشستم
نشستم به هوای تو من
با تو ارامم پس از این بخدا
گریه نکن دل بی تاب از بی خبری
شکوه نکن تن رنجور از دربدری
با منو دل تو بگو چه گذشت با دل زار و شکسته ی من
پر بشکد به هوای تو کی برسد تن خسته من
چه سازد دل تنگ دیدار
چه گوید با عکس دیوار
نشیند به هوای تو دل
تا کی باز آیی گل گمشده ام
گریه نکن دل بی تاب از بی خبری
شکوه نکن تن رنجور از دربدری
چه آرام در خود شکستم