[GhaZaL.Mr]

هیس

از دفتر نقاشی ام گلی میچینم
برمیگردم روز اول دبستان
آنجا که از هر سطح ،ستاره ی برداری
آسمان سوراخ نشود

من آفتابگردان با روبان مشکی ام
از فرودگاه فرار کرده ام
از خورشید که گرم است
کنار رود بکشید مرا
سرم خورشید
قلبم قطب
وقتی کلمه ها کلاغ بودند
تو آسمان را سرخ کردی
و بیست شدی

من از غروب بدم می آید
از مجری که نصیحتم می کند
و از مطب هایی که پله دارند
اسمم را گذاشته ام هیس

دورتر کوهی می کشم شبیه خجالتت
و زندگی را که بار بزرگی است
روی دوشم

هنوز به دشت با دانه های شادش نرسیده ای
که زنگ را زده اند

از لجبازی با معلم هاست
اگر سیاه شده ایم

کتاب آکواریوم - مجید کوهکن