شكوفه خيال
هوا تاریک است، چشم به آسمان ، در پی ستاره خویشم .
تو همچون پادشاهی لمیده بر تکه ابری می گذری؛
می دانم با باران فردا بر من خواهی بارید .
و مستم خواهی کرد با عطر حضورت .
_ چقدر خیال زیباست_
چقدر دست های یخ کرده ام ، هوای دست هایت را دارند؛
دست هایی که هیچ گاه مهرشان را از من دریغ نکرده اند .
_چقدر خیال زیباست_
چند روزی است به خانه ام نیامدی، می دانم ، تو هم دلتنگ منی؛
مشکل این جاست، کفش های جدیدت راه خانه ام را نمی دانند .
_ چقدر خیال زیباست_
روی شیشه مه گرفته پنجره ،دوستت دارم ، می نویسم و
سریعتر از آنچه که فکر کنی ، نامت را به اول جمله می گذارم ،
که نکند دیگری به خود بگیرد .
برمی خیزم ، زندگی خیال نیست ؛
قبل رفتن ، بر روی عاشقانه ام ، ستاره ای بزرگ نقش می کنم،
نمی خواهم نامحرمان خیالم را بخوانند.....
|