وه رنه نێو ره وتی خه یاڵم
ئـه گه ر ده ردم هـه یـه ، ده رمانی هـه ر تـۆی
سه رێـكم گه ر هـه یـه ، سامانی هـه ر تۆی
ئـه گه ر عـاقل ئـه گه ر دێـوانه حاڵم
بـیـانـووی ژین و مه رگم گیـانه هه ر تۆی
عه زیـزم خۆت ده زانی بۆ تـۆ چـۆنم
به شـێـوه بێ وه فا ، به دڵ زه بوونم
وه ره سه یـری دڵی دێـوانه خۆ كه
كه چۆن دایم ده جۆشێ بۆت ده روونم
ئه وه نده پـێـم گوتـت ئامانه ده ستـت
ئه وه نده پـێـم گوتـت ئامانه چاوت
ده ترسم رۆژی پرسیـن لـێـم بـپـرسی
زمانم ون بكه م نه مبـێ جواوت
سه رم سووڕه له كار و سازه كه ی تۆ
له قـیـن و پـێـكه نـیـن و نازه كه ی تۆ
به رۆژا دار ئـه نـێـژی بۆ به هه شـتـم
كه شه و دێ بۆم جه هه نـده م ساز ئه كه ی تۆ
بـڵێ بۆچی ئه من كه وتوومه ژێـر پـێـت ؟
فریوی كام نه یارم كه وتـه سه ر رێـت ؟
له نـێـو تاریـكه شه و چاوت له من بوو
كه ئـیـستا رۆژی رۆشن ون ده بم لـێـت.
له بـیـرم ره نگ و شێـوه ت نادیـاره
گوتـت رۆژێ ده ڕۆم ، ئـه مڕۆ هه زاره
له داخت دامدڕی قـۆڵ و به رۆكم
ئه دی بۆچـیـمه ئـه م هیـلانـه ماره
فه ردین میرزایی