بـر اسـاس پژوهشي كه در دانشگاه پنسيلوانيا صورت گرفت، با استفاده از نوعي رنگ راديواكتيو فعاليت مغز را پيش از دعا و هنگام دعا و مراقبـه اسكن و از آن عكسبرداري كردند، كه نشـان ميدهد هنگام دعا و مراقبه فعاليت قـسمـت پيشاني "لوب فرونتال" مغز افزايش مييابد و فعاليت بخشي از مغز كه احساس "خـود يـا من بودن" به ما ميدهد كاهش مييابد، به عبارت ديگر مرز بين خود و دنياي خارج كـم رنگتر ميشود . همچنين دعا و مراقبه سبب تحريك فعـالـيـت هيپوتالاموس يعني مركز كنترل ضربان قلـب، فشار خون و هـورمـونهـايـي مثـل هـورمـون كورتيزول يا هورمون استرس مي شود. هورمون كورتيزول فعاليت دستگاه ايمني بدن را مهار ميكند بنابراين دعا و مراقبه سبـب كاهش هورمون كورتيزول و افزايش فعـالـيـت دستگاه ايمني بدن ميشود. اين پژوهشها نشان ميدهـد، دعـا سبب كاهش فشار خون، تخـفيـف درد و تـورم مفصلها و كاهش درد بيماران سـرطانـي مـيشود.
|