[ترنم]

در خود می نگرم تا ببینم که خطا کجاست ...
بعد از کمی تامل و قدری سکوت پی میبرم :
آنجا که خالی از خداست ، خطاست . . .
به یاد می آورم، آنجا که از یاد او غافل شده ایم، به بیراهه رفته ایم ...