[donya elahi]

من و پاییز

تو همرنگ و همدرد منی ای باغ پاییزی
تو بی رنگی و منهم چون تو بی رنگم

چو می پیچد میان شاخه هایت هوی هوی باد
بگوشم از درختان های های گریه می آید

الا ای باغ پاییزی دل منهم دلی سرد است
دلی که لبریز از اندوه است

خطا گفتم تو کی همرنگ و همدرد منی ای باغ پاییزی

ترا در پی بهاری است امید برگ و باری هست
ولی در من بهاری نیست امید برگ و باری نیست

تو بزمت می شود از تابش گلها چراغانی

ولی من در کلبه تاریک جان من نشان از کور سویی نیست
نسیم آرزویی نیست گل خوش رنگ نیست


به یاد مادرم