لبــریــزِ درد ؛ در رگ شعـرم شــناورم
صف می کشند حـــــادثـه ها در برابرم
این روزها کـه بغض زمین شعله می کشد
باید به زخـــــــم های خود ایمان بیاورم
هرسال سهــــم نعمت بـــارانمان کم است
لبخنـدهـــای ســــــبز بیابانمـــــان کم است
در اسـتوای این همــــــه دلهــــای منجمـد
آتش برای فصـل زمســــتا نمــا ن کم است
شیــرین نشــد به کــــام دل مــا زمانـه هـم
این روزها که شـــور فـراوانمـان کم است
لیلی کجـاست؟ تاکه ببـــــــیـند به روزگـار
مجنـون شـعـــرهای پـریشانمــــان کم است
بایـد برای غـــــــــربــت باران دعــــا کنیم
سـوز و گداز نـــای نــیســـــتانمان کم است
__________________
گاهی حس میكنم
گذشته و آینده آنچنان سخت از دو طرف فشار وارد میكنند
كه دیگر جایی برای حال باقی نمی ماند...
|