فریب
به بوی پیرهن از دوست صلح نتوان کرد
کجا فریب دهد جلوه‌ء بهشت مرا؟
ز فیض سرمه‌ء حیرت درین تماشاگاه
یکی شده است چو آیینه خوب و زشت مرا
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام .
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...
|