شیرازیه
شنیدیم اومده تو شُر بُری تماشا هر چی بینُمون گذشته کرده حاشا
گفتم اَی ایطُو باشه بَری من اُفته شایدم ئی حَرفو ر کِس دیگه گفته
بایه هرجوری شده گیرش بیارم از خُدش تــــَـــتو قضیه ر درآرم
اومدم تو شاچراغ تو صحنُ اِیوون همیطُو پَر ـَــ شدم ایلُون ویلون
آخرش پرسیدم از خادم حضرت یی نِگُی کرد تو چیشُم از رو محبت
گُف هابله دیدمش پَری روزا بود آمو کار اُشتُوی دُش از اینجُ رَف زود
پُ شُ دنبالش بگرد نشین مردد سیدعلاءالدین حسین سید میر محمد
ندیدیش اَی او دُ جُ جُهُی دیگه هم هس بُرُ سیداجِ غریب ازش نکش دَس
اگه اونجا ندیدیش بُرُ زیر قرآن چرُ ماطل میکنی بُدُ همی الآن
افتاده م خلاصه هَمطُو به تکاپو سر قبر شاشُجا وُ قبر خاجو
بَدشَم نُوبت خاک عارفون بود تربت شیخ خفیفُ روزبهون بود
هَف تَنونُ چل تَنون بُ ناتَوونی هر جُ رفتم ندیدم ازش نوشونی
نکنه رفته باش تو باغُ راغی می رم اونجا می گیرم ازش سراغی
اومدم باغ ارم جاش خالی دیدم بُ تو باغ دلگشا که دیر رَسیدم
اومدم باغ خلیلی دیگه شوم بود بَدشَم باغ قوام که وَخ تموم بود
اومدم فَردُ تو باغ عفیف آباد نَ نوشون از گُل دیدم نَ سرو آزاد
نَ تو باغ جون نَما نَ باغ موزه هیچی دسگیرُم نشد امرو سه روزه
رفتم از اونجُ بَری اَرگ کریم خان نبودش راها شدم تو مدرسه ی خان
اومدم سَرُی مُشیر پرسُ جو کردم هر جُ از جَوونُ پیر پرسُ جو کردم
از تو بازار وکیلُ اردو بازار اومدم مسجدِ جمعه تکُ تب دار
یی نماز حاجتی بجا اُوُردم دلُم دَسَ خُدُی خُدُم سُپُردم
یی صدُی گُف واسه حلَ ئی قضیه یُ باید ســَدی بیری یُ حافظیه
پیش خاجه رفتمُ بُ صد تمنا گفتمش از تُ می خام حلَ مُعما
تو فالُم گُف که اِقَد نکن سماجت او اَزت دل بریده بُرُ به سلامت 
__________________
ای بنده تو سخت بی وفایی ، از لطف به سوی ما نیایی
هرگه که ترا دهیم دردی ، نالان شوی و به سویم ایی
هر دم که ترا دهم شفایی ، یاغی شوی و دگر نیایی . . . ای بنده تو سخت بیوفایی ...
|