زنان طايفه بني اسد و حوادث كربلا
زنان بني اسد،
امام حسين كه در كربلا كشته شد، قبيله‌ي بني اسد زن‌هايشان حركت كردند.
گفتند:
پسر پيغمبر كشته شده ما برويم جنازه‌ها را دفن كنيم. مردها مي‌ترسيدند از حكومت،
گفتند:
خوب آن كسي كه حسين را كشت، ما را هم مي‌كشد.
زنها گفتند:
فداي حسين! زنها رفتند، آنوقت مردها به غيرتشان برخورد، مردها آمدند.
يعني امام مردها زنها بودند. زن مي‌تواند امام مردها باشد.
يك زني بود وقتي مي‌خواست بخوابد دو ركعت نماز مي‌خواند.
به او گفتند:
چه نمازي است مي‌خواني؟
آخر نماز شب يازده ركعت است. نماز مغرب سه ركعت است.
عشا چهار ركعت است. اين دو ركعتي چيست كه مي‌خواني و مي‌خوابي؟
گفت:
نمي‌دانم ولي ميدانم امروز يك عده مردند. خوب اين را كه ميدانم.
هر روز يك عده مي‌ميرند. اين قطعي است.
ميدانم شب اول قبر شب سختي است. اين را هم ميدانم.
من دو ركعت نماز مي‌خوانم مي‌گويم:
خدايا نمي‌دانم چه كسي كجا مرده است؟
ولي هركس هرجايي مرده و شب اول قبرش است،
سخت است خدايا رحمش كن.
اين نماز به اندازه‌ي سي سال معلمي ما ارزش دارد.
چون نه دوربين است، نه پست است، نه شهرت است،
نه مقام است، نه اضافه‌كار است، نه مأموريت است، نه مرخصي است،
نه اميد بازنشستگي است، نه حق اوه..
.ما يك كاري كه مي‌كنيم هزار و يك شرط دارد.
اين خانم نمي‌داند چه كسي است.
مأمورين، مأموري، پولت دادند.مسئوليت به تو دادند؟
اين دو ركعت نماز خيلي ارزش دارد.
ولي اولين جنبش عليه رژيم بني اميه از زنها بود.
زنان قبيله‌ي بني اسد.
بعد مردم بني اسد يك ذره يك ذره هي جوشيد، جوشيد، جوشيد و...
ا
|